Antalya'da yerleşik yaşayan 8 bin Ukraynalı, ülkelerine Rusya'nın başlattığı askeri müdahaleyi endişeyle izliyor. Yakınları ile görüntülü görüşme yapan aileler duygusal anlar yaşadı. Annesi ile görüşen Rita Abacı, "Ben kaç gecedir yatamıyorum. Türkiye bize yardım etsin, biz aile gibiyiz. Biz güvendeyiz ama sadece annem değil, Ukraynalılar güvende değil" dedi.

Antalya'da yaşayan yerleşik Ukraynalılar, Rusya'nın askeri müdahalesinin ikinci gününde de endişeli bekleyişlerini sürdürüyor. Kentte yaşayan yaklaşık 8 bin Ukraynalı aile sık sık Ukrayna Ailesi Derneği'nde zaman geçiriyor. Aileler zaman zaman kent merkezinde yaptıkları basın açıklamamalarıyla Rusya'ya tepki gösteriyor. Ukraynalılar cep telefonu üzerinden görüntülü görüşüp, yakınları ile iletişim kuruyor. Duygusal anların yaşandığı görüşmelerde bazıları annesini bazıları ise kızlarını aradı. Bir görüntüde çocukların koridorda gizlendikleri görüldü.

"Kaç gecedir uyuyamıyorum"

Annesi Kropıvnysky kentinde yaşayan Rita Abacı, savaşın ilk gününden beri, "Annemle ilk görüştüğünde savaşın uzakta olduğunu söylemişti ama biraz önce görüştüm yaklaşmıştı. Nasıl ulaştılar o bölgeye anlamadım. Ukraynalılar savaşmak istemiyor ama Ruslar propaganda yapıyor. Annemin yaşadığı şehri vurdular. Askeri yerleri vuruyorlar. Annem olduğu yeri terk etmeyeceğini söyledi. Türkiye'ye çok güvendiklerini ve yardım beklediklerini söyledi. Bomba gelmesin diye camların önünü ağaçlarla kapatıyorlar. Ben kaç gecedir yatamıyorum. Türkiye bize yardım etsin, biz aile gibiyiz. Biz güvendeyiz ama sadece annem değil, Ukraynalılar güvende değil. Anneler burada çocuklar orada. Biz başka çocukları da düşünüyoruz. Savaş istemiyoruz" dedi.

"Akrabalarımı merak ediyorum"

Donetsk'te yakınları bulunan Tetiana Bilir ise, "O bölgede savaş uzun süredir devam ediyor. Akrabalarımı çok merak ediyorum. Bize yardım etmelerini istiyoruz. Konuştuğum herkes çok korkuyor. Sabah akşam akrabalarımı arıyorum. Haber alamayacağım diye çok korkuyorum" dedi.

"Çok korkuyoruz"

Kiev'de yaşayan kızı Tatiana Shkolyar ile görüntülü konuşan Olga Lostar, duygusal anlar yaşadı.

Çok tedirgin olduğu görülen Shkolyar, "Biz çok korkuyoruz, çocuklarımız var. Onların suçu yok. Burada savaş başladı. Bize sokağa çıkmak yasak. Çok insanlar bodrumda yaşıyorlar. Benim çocuklarım koridorda oturuyor. Çünkü binanın bodrumu yok. Biz korkuyoruz. Lütfen bize yardım edin. Dışarıda çok az insan görüyoruz. Dışarı çıkamıyoruz. Pencere kenarlarına yaklaşamıyoruz. Biz koridorda yaşıyoruz. Sokaklar boş" diye konuştu.