KAYSERİ (AA) - Horlama sırasında oluşan uyku apne sendromunun yüksek tansiyona zemin hazırladığı bildirildi.

Memorial Kayseri Hastanesi Kulak Burun Boğaz Uzmanı Opr. Dr. Murat Koç, yaptığı yazılı açıklamada, dünyada ve Türkiye’de yetişkin insanların yüzde 45’inin zaman zaman, yüzde 25'inin ise uykusunda sürekli horladığını belirtti.

Horlama sırasında nefesin 20-40 saniyeye kadar kesilmesi durumunda tıkayıcı uyku apne sendromunun (TUAS) oluştuğunu anlatan Koç, apne sendromunun hastanın yaşam kalitesini düşürdüğünü ve birçok önemli sağlık sorununa yol açtığını kaydetti.

Koç, daha önce uyku sırasındaki nefes kesilmesinin kişiye zarar vermediğinin düşünüldüğüne dikkati çekerek, şöyle devam etti:

"Ancak son yıllarda yapılan araştırmalar, uyku sırasında solunum durması ya da ani uyanmanın, kandaki oksijen miktarının önemli ölçüde azalmasına neden olduğunu göstermiştir. Kalp, beyin ve diğer organlara yeterli oksijen ulaşamadığından, tıkayıcı uyku apne sendromuna yakalanan hastalarda yüksek tansiyon daha sık görülmektedir. Uyku apne sendromu vücutta yorgunluğa, buna bağlı olarak halsizliğe ve uykusuzluğa neden olmaktadır. Ayrıca horlama sırasındaki dayanılmaz gürültü çevrede uyuyanları özellikle de eşleri rahatsız ederek, huzursuzluk yaratmaktadır."

- Erkekler daha çok horluyor

Erkekler ve şişman kişilerin daha çok horladığının bilindiğini ifade eden Koç, özellikle kilolu erkeklerin sırt üstü yatması durumunda karın kitlesinin diyaframa baskısının göğüs içi basıncını artırdığını, dilin arkaya kayması ve yumuşak dokuların gevşemesiyle horlamanın ortaya çıktığını anlattı.

Kadınların kas yapısındaki farklılığın horlamayı azalttığının düşünüldüğünü belirten Koç, şunları kaydetti:

"Özellikle menopoz sonrasında meydana gelen hormonal değişiklikler kadınların kas yapısını değiştirir. Bu dönem sonrasında kadınların kas yapısı erkeklere benzediğinden horlama miktarı da artar. Horlamanın birçok türü tedavi edilebilmektedir. TUAS’ın teşhisi, uyku çalışması ile konulur. Bir gece boyunca uyku odasında polisomnografi cihazına bağlı olarak uyuyan hastanın uykuya ait tüm kayıtları alınarak değerlendirme yapılır. Tedavi planı ise her hastanın belirtileri, uyku çalışması sonuçları ve muayene bulgularına göre düzenlenir."