Zalim Haccac devrin âliminin huzuruna varır.
“Bana halkıma yapacağım en güzel bir hizmet ne olabilir” diye sorar.
Devrin alimi:
“Uyumandır”
Aldığı cevaba şaşıran Zalim Haccac “Nasıl olur, uyumakla hizmet mi olur?” diye sorunca, alim:
“Evet, olur. Çünkü sen uyuyunca halk hiç olmazsa bir nebze rahat nefes almış olur” diye cevap verir.
* * *
180 kiloluk bir adam camide cezbeye tutulur, kendini yerden yere vurur.
Cemaatten biri:
“yahu bu adama böyle ne oluyor” diye sorar.
“Allah aşkındandır” derler.
Bunun üzerine adam:
“Ben 80 kilo idim. Bir kıza aşık oldum. 20 günde 30 kilo verdim. Bir kız için 30 kilo verilir de Allah aşkıyla nasıl 180 kiloda kalınır” diye şaşkınlığını ifade eder.
* * *
Bir dede, bir imam, bir papaz birlikte bir yere misafir olurlar. Çok güzel bir helva kendilerine ikram edilir. Ancak helva bir kişiye yetecek kadarmış.
Kimin yiyeceği üzerine ihtilafa düşerler; derken bir karara varırlar. “Bu gece uyuyalım. Kim rüyasında güzel bir şey görürse o yesin” derler. Ve öyle yaparlar.
Sabah olunca imam efendi rüyasını anlatır. “Yedi kat göğe çıktığını, peygamberle görüştüğünü, huriler gördüğünü…” anlatır.
Papaz efendi de “ben yedi kat yerin dibine indim Hz. İsa ile görüştüm. Huriler hizmet ediyorlardı.” Der.
Dede efendi, “valla baktım ki biriniz yedi kat göğe, bir diğeriniz yedi kat yere gitmişsiniz. Baktım ki sizin geleceğiniz yok. İyisi mi helva bozulmasın dedim ve gece kalkıp helvayı yedim” der.
* * *
Harun Reşit Behlü-l Dânâ hazretlerine:
“Git namaza gelenleri iftara çağır” der.
Behlü-l Dânâ hazretleri caminin kapısından bekler. Camiden çıkanlara imam efendinin namazda hangi süreleri okuduğunu sorar.
Bilen birkaç kişiyi alır Harun Reşid’in huzuruna çıkar.
Harun Reşid “bu ne hal, bu kadar kişimi namaza gelmişti” diye sorunca Behlül Dânâ
“Vallahi efendim, siz bana git namaza gelenleri getir dediniz; camiye gelenleri getir demediniz ki… Ben de namazdan sonra imamın ne okuduğunu sordum, ancak bunlar imamın ne okuduğunu bildiler.” Diye cevap verir…
Ne dersiniz, yoruma gerek var mı?
Arife tarif gerekmez…
