Aslına uzun zamandır köşemde yerel seçimlerle ilgili yazmak istedim fakat yazamadım, AK Parti’nin Malatya’da geçtiğimiz seçimlere nazaran oylarını artırarak çıkması sonucu, milletin teveccühü üzerine benim yorumum gereksiz olacak diye düşündüm.
Bundan sonrası, seçim öncesi ‘verilen vaatlerin’ takibi görevimiz olacak.
*/*/*
Perşembeyi Cuma gününe bağlayan mübarek gecede, 41 yıllık dava arkadaşım, dostum sırdaşım Mehmet Yalınkılıç’ı kaybettik.
Mekânı Cennet olur inşallah.
Vefatını Ülkücü camiaya duyurmak pek de kolay olmadı!
Gelişen teknolojide zor olmazsa gerek diyebilirsiniz, üzerime düşen görevi İnternet denen çağımızı nimetinden faydalanarak sosyal paylaşım sitelerinden ve ulaşabildiğim (iz) kadar cep telefonları (çaldığı halde açmayanlar hariç) ile dava arkadaşlarımıza ulaştık, MHP eski İl Başkanı Ömer Ekici kardeşimle. Allah razı olsun.
Malatya Şehir Mezarlığı’nda defin öncesi ve defin esnasında yıllardır, görüşmediğim arkadaşlarıma karşılaştım. Saçlar ağarmış, yüzler yılların verdiği yorgunluktan olsa gerek buruşmuş tanımakta zorlandıklarım dahi oldu.
Taziye mekanı, 70’li yıllardan beri Ülkücü camianın uğrak yeri olan Çarmuzu’daki Rahmetli Mehmet Yalınkılıç nam-ı diğer Kara Memet’in doğup büyüdüğü evdi. Ev dedim aslında evimiz desem de yeridir, rahmetli Yeter ananın sofrasında yemek yemeyenimiz olmamıştır!
Allah razı olsun gelenden de gelmeyenden de, defin sonrası yüzlerce insan taziye vermek için geldi…
Akşamın ilerleyen saatlerinde Üniversiteden Öğretim görevlisi dostlarımız geldi…
Rahmetlinin ölüm nedenini paylaştıktan sonra gelişen sohbette, Sosyolog olan arkadaşımızın “neredeyse ölümlere sevinir olduk” demesi biran ortamı dondurdu(!) sonra devam etti, yıllarca görmediğimiz, görüşmediğimiz arkadaşlarımızı ancak taziye ziyaretlerinde görebiliyoruz.
Haksız değildi!
Ve gerçekti.
Meta’nın her şeyden önce geldiği günümüzde insanlığımızdan, örf, anane ve geleneklerimizden ödün verir hale geldik.
Allah sonumuzu hayır etsin, demekten başka söz aklıma gelmiyor.
