Rıdvan Özdemir

CANIM MALATYA

SENDEN KAÇILMIYOR MALATYA


İnsan neden kaçar bir şehirden
Bütün anıları ardında bırakıp da
Hiç yaşanmamış gibi niçin uzaklaşır
Havasından, suyundan, kendinden ve kentinden
Gitmek kolaydır, kolaydır ama
Gittiğin yerde kavuşmak uğruna
Hiçbir kol açılmıyor
Ve Malatya inan bana inan ki senden kaçılmıyor

Yorgun akşamları taşımaz yorgun adımlar
Kimsesizlik aslında kentinde değildir kendindedir
Belki kesişmez zamanla acılarımız
Kışlanın, Kanal boyu"nu ortadan böldüğü gibi
Ya da Emeksizden uzanıp, Cengiz Topel "de
Bir köşede Malatya Lisesinin dibinde
Hem de geçmişin yetim bıraktığımız günlerinde
Ne yazık ki gözyaşlarımız
peynir ekmek gibi saçılmıyor
ve Malatya inan bana inan ki senden kaçılmıyor

Adına gurbet denen onca ayrılıklarımız olmuştur
Boyalı sevdalara bürünmüş boş bakışları
Dilinden anlamadığımız bir yabancılıkla
Gezgin ruhumuzu avutmak için
Vurduk kendimizi yollara, savrulduk
Yüreğimizde Beyler deresi"nden daha derin bir boşluk
Gözlerimizde renksiz nice bakışlar
Bir şehri anlamaya yetmez anlamsız kaçışlar
Aslında kaçan ayaklarımız değil, ruhumuzdur
Nedense çıkınca anlarız
Gurbetin suları zehirden acıdır içilmiyor
Ve Malatya inan bana inan senden kaçılmıyor

Artık yayılmıyor Yeni Cami"nin avlusuna
Taze peynir ve çökelek kokuları
Söğütlü Cami"den Akpınar"a
Ayakkabıcıların sesleri kesildi
Dolup taşmıyor Kapalı Çarşı Şire Pazarı
Renkleri solmuş bir çocukluğun
Hırçın kaçamaklarına boğulmuş zamanı
Başında kavak yelleri esmeyen saflığıyla uğurladık
Fuzluli gelmiyor çınar diplerine konan güvercinler
Bir hıdırellez akşamı Kernek Parkı"nda
Gül diplerine yaktığımız mumlar sönse de
Akıp giden zamana inat güzelliğinden geçilmiyor
Ve Malatya inan bana inan senden kaçılmıyor

Sonbahar hüzün katmaz akşamlarına
Kış gecelerin, sohbetlerin en koyusunda dem tutar
Yalnız değilsin senden geçer bütün yollar
Bir sevgiliye en güzel şiirsin
Başın Beydağları kadar dik, ruhun Fırat"tan asi
Yol sensin, yordam sensin, endam sende saklı
Sana gelenler kendini gurbette sanmaz
Çünkü aynı ağacın altında farklı mevsimler yaşanmaz
Eşin bulunmaz diye dillere destansın
Yürürken Çarmuzu"da, Çöşnük"te, Boztepe"de
Gah Sıtmapınarı"nda, gah Çilesiz"de
Kim yerli kim yabacı seçilmiyor
Ve Malatya inan bana inan senden kaçılmıyor

Sevmek sevdiğini yaşatmaktır, öldürmek değil
İçimde sen varsan eğer Malatya
İnan bu can yaşamaya değer
Seni yaşamak hayata tutunmaktır
Delice sınırsızca ve korkmadan
Bıkıp usanmadan seni özlemektir
İşbankası"nın önünde durup, bir avuç kestane almak,
Ya da Vilayet Çay bahçesi"nde oturup
Havuz kenarına konan kuşlara
Eski zaman şarkıları fısıldamaktır


Otobüs durağındaki kalabalığa inat
Fakir bir kız çocuğundan
İki üç paket selpak
Bir avuç umut ve çiğnenmiş nice yalnızlıklar almaktır
Malatyalı olmak Malatyalı kalmaktır
Nasıl ki yamalı sevdalara ağıtlar yakılmazsa
Yakılan her ağıtta sevdalara merhem olmuyor biliyorum
Ve Malatya inan bana inan seni çok seviyorum

Rıdvan ÖZDEMİR

İzmirde yaşayan bir Malatyalıyım bu şiirimi sizlerle paylaşamak istedim.