Keşke, Gazetecilik işine başlamamış olsaydım.
Keşke, Yurdumun güzelliği silinmeseydi,
Keşke, ilk işim ölüm haberi yazmak olmasaydı,
Keşke, Malatya"mın kara yüzünü görmeseydim
Evet, bu keşkeler ve daha bir çok keşkelerle güne başlamaktan usandım.
Acı haber tez duyur sözü İnternet haberciliği ile bir kez daha teyit edildi.
1998 yılı sonlarında başladığım habercilik işi gazete ile başladı, 7 yıldan beridirde İnternet Haberciliği ile devam ediyor.
Aslında zevk aldığım için yaptığım iş. Fakat Şehit haberi yazmak, trafik kazası haberi yapmak kadar bir başka zorlukta Aile içi şiddeti ve ahlaksızlık haberlerini yazmak.
İnanın USANDIM
Şehit Haberi yazmak yerine Askerlerimizin tatbikatlarda ki başarısını yazmak O Mehmetçiklerin anıları yazmak çok daha güzel olur.
Bilenler bilir de bilmeyenler şimdi öğrenecek, iki kez Askerlik yaptım.
Hatırlayanlar olacaktır, Yurt dışında olanlar Burdur"da 2 aylık kısa dönem Askerlik yapardı (Mehmetçik yerine Mehmet Ağa diye de alay konusu olurdu) işte o yıllarda yani 1986 yılında ilk kez ve aradan geçen 17 yıl sonra ödemelerde eksik var diyerek tekrar O Şerefli Kurumlarda Vatani Görev icra etme şerefine nail oldum. Askerlik anılarıma gireceğim sanmayın.(aslında bir ara yazsam da fena olmaz)
Mehmet Ağa olarak Askerlik yaptığımda 2 ay gibi kısa süre geldi geçti, 0 yıllarda sanırsam Mehmetçikler 20 ay görev yapıyordu ve Onlara göre yaşlıydım Onlar 19-20 ben ise 26 yaşındaydım.
Bizim yaptığımız talimlere göre onlar gerçekten zor talim yapıyorlardı. Silah talimi de yaptım ilk gittiğimde olduğu gibi son gittiğimde de. İlk gittiğimde 3 mermi sıktım nişangâha hatta o zaman komutanım Vatan haini misin 3 mermiden birini bile hedef tahtasına isabet ettiremedin? Diye alaylı konuşmuştu. İkinci kez gittiğimde Mehmetçik kategorisinde değerlendirildiğimden gündüz atışına götürdüler bölük olarak fakat burada da ben atış yapmadım aynı lafı duymamak için mermi hakkımı ziyan etmedim.
Mehmetçikler atış yapıyordu, hatta gece atışlarına gidiyorlardı.
Fakat inkar etmemek lazım doğu ve güneydoğu bölgesinden gelen genç Mehmetçikler uzun menzilli silah kullanmakta pek acemi değillerdi.
Şimdi geleyim asıl konuya;
Vatan için Ülkenin varlığını ve bütünlüğünü korumak adına her TÜRK Vatandaşı canı, seve seve, verir ve veriyor yalnız, 25 mesafeden atış talimi yapanı dağda ki o hainlerle çatışmaya göndermek ne kadar başarı sağlar? Bu gerçeği görüyoruz.
Uzmanlaşmış, en az teröristler kadar silah eğitimi almış Mehmetçikler yetiştirmeliyiz
Terör belasını ülkemize bulaştıran ve hala destekleyen ülkeler gerektiği zaman maddi destek, lojistik yardım hatta eğitim veriyorlar.
PKK denen taşeron terör örgütü artık çığından tamamı ile çıktı. Eylem yaptığı bölge halkı gerçek yüzlerini gördüğü için desteği kesti, lanet yağdırıyor.
Bu alçaklarla mücadelenin tek yolu onlardan iyi olmak, gerekirse yalnızca Özel Eğtim Tim"lere bu görevi vermektir.
Analar ağlamasın cümlesi artık Anaların gözyaşını dindirmiyor.
Yürekler kanıyor, ocaklar sönüyor.
