Malatya güncelde ilk 2007 yılında yazı yazmaya başlamıştım. İlk yazıma “bu ne zorbalık” diye bir başlık atmıştım. Sokakta kendini bilmez şekilde gezen bir grup erkeğin, bir bayana yaptıklarından bahsetmiştim.
Şu anda ise yıl 2011.Yine benzer bir durumdan bahsedecem size.
Geçen gün, kışla caddesinde bayan gayet normal bir şekilde yürüyor. Hatta belikli acelesi var, çok hızlı yürüyor. İri yarı bir adam kadının suratına pişkin pişkin bakarak; gayet normal bir tavırla iyice yaklaşıp öyle bir omuz atıyor ki, kadın neye uğradığını şaşırıyor. Aynı şekilde bende. İnanamıyorum. Adamın pişkinliğine, terbiyesizliğine…
Kadın irkiliyor irkilmesine ama sonra çaresiz da ha da hızlı adımlarla yoluna devam ediyor.
Bu sadece benim rast geldiğim basit bir örnek. Basit diyorum çünkü laf atanlar, vuranlar vs vs Bir sürü kendini, insanlığını kaybetmiş adam var sokakta.
Şimdi düşünüyorum; yıl 2007, yıl 2011 değişen hiçbir şey yok. Hala zorbalar kol geziyor.
Kadına şiddeti konuşuyoruz ya sürekli her gün TV kanallarında, gazetelerde mutlaka işleniyor bu durum. Bende bazen yazılarımda dile getirmeye çalışıyorum. Çok geniş kapsamlı tartışılması gereken bir konu. İşte bu sokak serserileri de kadına yönelik şiddetin bir örneği. Bu da şiddet. hemde aleni şiddet. Yürek, cesaret isteyen bir şiddet türü. Çünkü sokakta herkesin içinde utanmadan, sıkılmadan laf atmak, omuz atmak deli cesareti ve büyük bir arsızlık örneği.
Sokakta herkesin ortasında yaşananlar durumun ne kadar vahim olduğunu gösteriyor aslında. Bu serserilerin bu kadar cesaretlenmesinin sebeplerinden biride, toplumun duyarsızlığı. Görenlerin tepki vermemesi. Herkesin kendinden korkması, aman bulaşmayayım, banane el için başıma bela açmama gerek yok, mantığının sonucu. Bu da durumu da ha içinden çıkılmaz bir hale sokuyor. Bananeci bir toplum. Bana olmasın kime ne olursa olsun…
Seneler evvel bir adam elinde bıçak kızı taciz etmeye çalışırken, cadde esnafı bön bön izleyip kılını kıpırdatmazken, annem ve ben koşmuştuk kızın yanına sadece. Polis çağırmıştık hemen. Bütün erkekler ağızları açık izlerken, kızın yanına koşmamızla adamın kaçması bir olmuştu. Bizden korktuğundan mı, hayır. Belki de ilk defa kendine müdahale eden birilerini görmüştü adam. O bayanın saatlerce oturup ağlaması gitmez gözümün önünden…
Bu adamlar laf atarak, vurarak, dokunarak, iterek ne tür bir amaca ulaşıyorlar, ne yapmaya çalışıyorlar diye sorgulamayacam. Çünkü onlar hasta bana göre. İnsan olarak bile görmüyorum. Bu adamlar ömür boyu bir hücrede yaşamalılar. Onları da illaki bir ana doğurdu. Onlarında karıları, bacıları var mutlaka. Hiç mi işin bu kısmı akılarından geçmiyor acaba. Çünkü bunlar gibiler çok. O birine yaparken bunları, diğer manyak ta o sırada onun bacısına yapıyor olabilir. Bunları düşünmek lazım.
Bu arada, o umursamadan izleyenlerde bunları düşünmeli…
