Evvel zaman içinde sadece geceleri uyanık olan bir adam varmış. Uyurgezerlerle, gezginlerle, hayaletlerle ve vampirlerle (tabi ki karanlık hayal dünyasında) paylaşırmış sokakları ve yaşamı. Kendini bildi bileli herkes uyanıkken o hep uykudaymış. Ve dünyanın kalanı uyurken o ise uyanıkmış. Ay’mış onun Güneş’i.  Ve Güneş’miş onun Ay’ı. Karanlıkmış onun diyarı. Hayatında ki trafik mi? Gökyüzünü dolduran yıldızlarmış. Gece adamıymış. Tek bildiği de buymuş. Sonra bir Gündüz perisi çıkmış karşısına. Güneş’in olurum demiş. Anlatmışlar birbirilerine gündüz ve geceyi. Ay’ı ve Güneş’i. Tanıdıkça ışıkları saçılmış. Işık olmuşlar. Güneş varken havanın nasıl olduğunu, yağmurda yürümenin güzelliği ve gün batımını. Anlatmış adam gecenin sessizliğini, huzurunu ve yıldızları. Hele bir de Dolunay varsa o gece tüm dünya uyurken sen sadece onu izlersin. Karışmışlar birbirilerine. Oğlan geceleri gündüz perisi olan kızı izler, kız da gündüzleri gece adamını izlermiş. Oysa oğlan geceleri uyanıkken herkesin uyur olmasını sihirli bir zaman gibi görüyormuş. Dünya sadece onun için dönüyor hayat yavaş ve sakin akıyormuş. Gürültü ve kavgadan uzak sadece içinde ki huzurla kalıyormuş. Kız ise Güneş’i ve gündüz hareketliliğiyle kalıyormuş dünyada. Aslında karakterlerin düşünceleri ve hisleri gerçektir. Kız gece uyurken uyanı vermiş uykusundan. Yataktan kalkınca oğlanın yanı başında olduğunu görmüş. Gözlerini açtığında karşısında oturan oğlanın aslında geceleri uyumadığını unutmuş gibiydi. Oysa adam kız uyuduktan sonra gece boyu onu izlemiş ve peri kızına ne kadar çok bağlandığını ve onun karanlık dünyasında Güneş’in peri kızı olduğunu görmüş. Kız yatakta gözlerini açıp karşısında ki adamı görünce şu sözler düşmüş o güzel dudaklarından. Şimdi odamda karşımda uyanık, güzel bir vampir varken nasıl uyuyabilirim? Daha sonraları kız gündüz hayatına alıştırma çalışmış adamı. Fakat her seferinde geç gelen veya verdiği görüşme saatlerini kaçıran bir adam görmüş karşısında. Oysa geceleri öyle değildi. Kız her geceye gittiğinde kendisinin uyuduğunu bile anlamadan onun yanında uyanık kaldığını sanıyormuş. Bir sürre sonra kız bu durumdan rahatsız olmuş. Tabi bunu nasıl anlatmak istediğini bir türlü bulamamış. Oğlan ne kadar bilmeden geç kalsa da aslında gece uyanık olduğu için gündüzleri bazen tarihi bile karıştırıyormuş. Geç kaldığı her zaman içinde kızın üzüldüğünü bilerek hayatını değiştirmeye bile çalışmış. Bazen uzun uçuşların sonunda Jetlag olduk deriz ya işte adam da o durumdaymış. Bir gün peri kızı için çok değerli olan annesi onu görmeye gelmiş. Ve kız bu adamın da annesiyle tanışmasını istemiş. Ama gündüzün tam orta saatin de. Adam evet gelirim demiş tabiki. Fakat yine uyuya kaldığından geç kalmış. Son anda bile olsa uyanıp hemen gitmiş. O zaman da kız ve annesi kalkmış vedalaşıp ayrılmak üzereymişler. Adam bu geç kalmayı telafi edeceğini her ne kadar söylese de kız artık edemeyeceğini ve sorun olduğunu anlatır. Bu geç kalmanın asla normal olamayacağını aslında normal hayatta hiç bir şey yapamacaklarını ve bu durumdan hoşlanmadığını anlatmış adama. Sabahları kahvaltıyı geç saate beraber yapmayacaklarını, beraber kahve içmeye gidemeceklerini ve hatta evlendiklerinde bu adamın bir baba gibi davranıp çocuklara bile bakamayacağını söylemiş. Ve seninle bir gelecek hayal edemem demiş en sonunda. Kız bu ayrılık sonrası başkalarıyla görüşümüş, hayatını değiştirmiş. Ama aklında kalan bir soru işareti varmış. Gerçek hayat bu mu yoksa geceleri bile hayatın ta kendisi olan ve içinde bulunduğu durumun karmaşası mı? Aslında duyguları onun her ne kadar başkalarıyla görüşmesini sağlasa da aklında, karanlıkta ki adam vardı. Gerçek ve doğru yer onun yanı mıydı? Karanlık adam ise hiçbir şey yapmadan geceleri yaşamaya devam etti. Bütün hikâyeler ayrılıkla bitiyor. Her hikâyenin sonunda yaşadığımız coğrafya gibi ayrılıkların yeri ile dolu. Ama bu hikâye öyle bitmeyecek. Bitmemeliydi. Bir gündüz vakti kız, karanlık adama mesaj atar ve gece/gündüz görüşüp buluşmak istediğini söyler.  Adam dediği zaman da gider kızın yanına. Kızın hazırladığı sürpriz karşısında şaşırmıştır. Çünkü onunla gelecek kurmak ve yeni bir başlangıç yapmak istemektedir. Geceleri uyanık olan adam için bir ay ışığının vurduğu pencere hayali, çalışma odasında gündüz güneşli ve istediğinde izleyebileceği bir ortam. Kendisi içinde ayrı bir oda ve gündüz vakitlerine göre ayarlanmış bir yerin hayalini kurup anlatmıştır. Aslında kız ve oğlan da anlamıştı. Birbirilerinin Dünyalarını işgal etmeye çalışırken hata ettiklerini. Adamın tek isteği kıza yakın olmaktı. Uyurken, uyanıkken, hiç fark etmiyordu. Bunu aynı şekilde kız da istemişti. Kesişen saatlerde görüşürüz, o saatlerde kahvaltı yapar kahve içeriz demişti kız. Sadece kendi hayatları değil işgal ettikleri geleceklerini de işgal ederken bencil davranışlar sergilemişlerdi. Oysa şuan o dünyayı hayal edip kurma zamanıydı. Kızın unuttuğu gerçek ise ilişki kurmayı seçtiğin kişi ve hayatı onun kendi gerçekliğinde yaşamasıydı. Ve kendi hayatının da kendi gerçekliğinde bulunmasıydı. İkisi de karanlığın ve gündüzün gerçekliğini özlemiş ve sevmişlerdi. Biri gecenin vampir adamı diğeri gündüz perisiydi. Ama gerçek olan sevgileriydi. Aralarına girmeye çalışan olsa da kendileri o güçlere karşı durdurabildiler. Kız geceleri uyandığında korkup titrerken başucunda onu izleyip onu koruyan adamı görünce gerçek hayatı anlamıştır. Oğlan ise gündüz uyandığında başının kızın dizinin üstünde olduğunu görüp onun gerçek aşk olduğunu anlamıştı. Biri diğerine eşlik ederken ikisi de gerçekliği yaşıyordu. Kız geceleri dışarıda uyuya kaldığında oğlan gerekirse onu sabaha kadar kucağında taşıyıp eve götürüyor ve yatağında uyumasına devam ediyordu. Oğlanda kız ile beraber gündüzleri gezdiğinde, yaşadığında uyuya kalınca kızın başucunda olduğunu ve her an onun kokusu ve yakınlığıyla güç aldığını anlamıştı.
Bu hayatta yaşadıklarınız sizin gerçekliğiniz olabilir. Siz de gerçek hayatı kendi hayatlarınızdan ziyade başkalarıyla yaşayarak, severek görün.

Haydar Güler