Cuma günü internet ve görsel basında öğretmenler gününe dair siyasilerin demeçleri gözüme çarptı.
Hoş, güzel şeyler bunlar…
Ülkemizde Allah’tan belli gün ve haftalar var da yılda bir kez de olsa insanın hayırla ve iltifat edilerek yad edilmesi kişiye mutluluk veriyor.
Bu günler de olmazsa çoğu sınıf ve vatandaş kimsenin aklının ucundan geçmeyecek.
Unutuyordum az daha… Birde seçimler olmazsa…
Düşünün asgari ücrete tabi bir vatandaş hangi devletlûnun aklına gelir seçimler olmazsa…
Ne yer, ne içer, nasıl geçinirler…
Allah’tan seçim var da böylece tüm vatandaşlar ortalama dört yılda bir sağlık taramasından geçer gibi veyahut içtimada imişler gibi isimleri, adları, unvanları ile yad edilirler.
24 Kasım Gününde de öğretmenler yad edilirler hayırla(!)…
“Vay be biz neymişiz be… Meğer bu ülkenin tüm yükünü, cefasını biz çekiyormuşuz. Biz olmazsak bu ülke hafazanallah bir günde çöküverir” nevinde duyguları insana dopingleyen demeçlerin verilmesi toplumun canlı tutulması adına çok önemli gördüğümden bendeniz bu demeçlerin sene de bir de olsa verilmesini elzem buluyorum(!)
Ancak bu yıl öğretmenler gününü daha da anlamlı kılan bir diğer unsur var. O da dershanelerin kapanma meydan muharebesinin tam da bu günlere denk gelmesidir.
Bu öğretmenler camiası gerçekten de denildiği kadar mübarek bir camia ki (!) dershaneler kavgasında dahi kazanan taraf oluveriyorlar. Yoksa kavgada, savaşta kim kârlı çıkmış ki?
Nasıl mı?
Şöyle ki: Bakınız daha bir iki yıl önce Sayın Başbakanımız devlet mekteplerinde görev yapan öğretmenlerin haftada 15 saat derse girdiğini ve üç ay yattığını ifade etmişti. Bu miskinler ordusunun her neferine neredeyse bir hizmetliye verilen para kadar maaş verildiğini ve buna rağmen bu zevatı memnun edemediğinden dert yanmış ve aba altında sopa göstermeyi ihmal etmemişti. Başbakanın bu yerinde tespit ve konuşmaları (!) üzerine öğretmenler kum torbasına çevrilmiş, gelen gidenin tu kaka ettiği bir mesleğe dönüşmüş ve öyle ki itibari değil cumhuriyet tarihinde insanlık tarihinde hiç olmadığı kadar yerlerde sürünmüştür. Zorunlu eğitim ile birlikte ve her geçen gün daha da güzelleşen(!) eğitim sistemimiz sayesinde “muallim” olmaktan çıkıp “modern dadılık” “gardiyanlık” misyonu kendilerine tevdi edilen öğretmenlerimiz, dershane kapatma gündemi ile birlikte birden neslin yetiştirilmesinden fedekârâne gayret eden, alın teri döken, gecesini gündüzüne katan elleri öpülesi mübarek 800 bin eğitim neferi olarak anılmaya başlanmış ve dershanelerin varlığı bu mübarek ve fedakâr öğretmen camiasına en büyük hakaret olarak görülmüş, onların başarı ve gayretlerini gölgelenmesi olarak görünmüş ve böylece bizzat Başbakanımız tarafından bu mübarek eğitim neferlerinin onurlarını koruma adına(!) dershanelere meydan okunulmuş bulunulmaktadırlar.
Sayın Başbakanımızın devlet sektöründeki öğretmenlerimizi böyle onura eden bu konuşmasından sonra kim tutabilir öğretmenlerimizi. Bundan böyle gelsin, kurslar, etütler, başarılar…
Mesele maaş, istikbal, kazanç değil azizim yerle bir olan izzeti şerefin korunması, onurun korunması ve dahi kırılan kalp ve gönüllerin kazanılmasıdır. Dershanelerin kapatılma kavgası tam da bunun için hayırlı olmuştur ey okur(!)
Mesele hizmetse, gönül kazanmaksa, insan kazanmaksa bakınız 800 bin fedakâr ve cefakâr öğretmenin iade-i itibari gerçekleşmesine vesile oldu dershanelerin kapanma kararı…
“Ya özel sektörde çalışan bunca öğretmenin, idarecilerin, çalışanların onuru, gururu, hayatı, tecrübesi, fedakârlığı, alın teri, yatırımı…” ne olacak sözlerinizi duyar gibi oluyorum. Karnınızda konuşmayın sesli konuşun lütfen…
Efendim eğitim meselesi öyle ciddi bir mesedir ki özel sektöre bırakılmayacak kadar ciddi ve dahi hayati bir meseledir. Hem hep özel sektör kazanacak değil ya… Biraz da devlet kazansın yahu… Hem hepimiz devlet için yok muyuz zaten… Lütfen biraz vatanperver, devletinize sahip çıkan olun; milli menfaatler karşısında şahsi istikbal ve çıkarlarınızı düşünmeyin yahu…
Eee, bendenizde böyle mühim ve özel bir günde, tabiî ki öteki taraftaki yani dershanelerdeki, özel sektörde öğretmenler istisna… Onlara belli bir gün devletlilerimiz tarafından tayin edilene kadar, bu taraftaki tüm öğretmenlerimizin öğretmenler gününü kutlamam bir mana ifade edecekse günlerini kutluyorum.
