Seyran Park
Doğa Veteriner Kliniği
SON DAKİKA
Sumru Çelikcan

Alibaba Mezarlığı Ve İçler Acısı Hali…

28 Ekim 2009 - 10:40 Yorum: 8

Eskimalatya da ki Alibaba mezarlığına gidip de gördüğüm manzara karşısında kelimenin tam anlamıyla tüylerim ürperdi. Yakınınızı, canınızı, kanınızı andığımız, ziyaret ettiğiniz yerden ayaklarınız gerisin geriye gidiyor ali baba mezarlığında…                                                                                 

Çünkü mezarlıktan çok bir çöplüğü andırıyor. İçler acısı durumda. Birçok yerde birikmiş çöpler var. O kadar bakımsız ki; terk edilmiş bir tepebaşı gibi. İlk işimiz bira şişelerini ve birçok atığı toplayıp yakmak oldu. Yakabildiğimiz, toplayabildiğimiz kadar…                                                       

Bizim gibi yakınını ziyarete giden, ama sadece çöp toplamak zorunda kalan insanlar vardı…                                                          

Söylenecek o kadar çok söz var ki…                                                                                                                     

Ölüye da hi saygısı olmayan insanların varlığını bilmek çok üzücü…                                                                  

Bir insan evladının nasıl içi acımazda, en yakınlarını toprağa veren, o toprağın altında yatan evlatlarını, çocuklarını, kardeşlerini oraya gidip yâd eden insanların acısına bir parçada olsa saygı duymadan; gider orada alkol alır, yer, içer ve eğlenir. Orayı bir çöplüğe çevirir. O insanların yatacak yeri bile olmayacak eminim ki…                                                                                                            

Üstelik ali baba mezarlığının içinde ali baba nın türbesi var. Oraya yüzlerce insan gidip dua ediyor. Ne yazık ki mezarlığa ilk girdiğiniz andan itibaren göze çarpan sadece etraftaki çöp ve çocuk kalabalığı…                                                                                                                                               

Ali baba mezarlığından son derece moral bozukluğu ve insanlık adına utanç duygularıyla çıktıktan sonra; şehir mezarlığına gittim. Etrafta ne bir çöp, ne de yakınlarıyla baş başa kalmak isteyen, duasını eden insanları rahatsız eden çocuklar vardı. Tertemizdi…                                                            

Hayatımızdaki tek gerçek olan ölümün huzurlu sesi ve kokusu vardı…                                                              

Öncelikle en kıymetli varlıklarımızı toprağın altına koyduğumuz, mezarlıkları bu hale getiren, geceleri kendilerine eğlence mekânıymış gibi mesken edinen yüz karalarını Allah ın ıslah etmesini diliyorum.                                                                                                                                      

Ve Eskimalatya belediyesine sesleniyorum. Da ha doğrusu haykırıyorum. Belediye acilen bir çözüm üretsin. İnsanlığımıza yakışır bir mezarlık haline getirsin. Ölülerimize saygı duysun. Eskimalatya belediyesi uyuyor mu acaba diye düşünmekten kendimi alamıyorum. Ya farkında değiller, ya da umursamıyorlar. Eğer farkında değil iseler; ben buradan yetkililere sesleniyorum… O gün gördüklerim karşısında ki üzüntüyle fotoğraf çekmek aklıma gelmedi. Kısa süre içerisinde tekrar gidip kontrol edeceğimden emin olabilirsiniz…                                         

Saygının, sevginin kök saldığı günlerde yaşamak dileğiyle…

YAZARIN DİĞER YAZILARI