Münevver Karabulut un öldürülmesiyle ilgili yazdığım yazıya yapılan bir yorum beni çok düşündürdü. Yorumu yapan kişi böyle bir vahşete üzüldüğünü ancak; bir kızın erkek arkadaşının evine gitmesinin, gece dışarı çıkmalarının çok masumane bir davranış olmadığını, yani münevverin öldürülmesini az birazda hak ettiğini anlatmaya çalışmış. Biz böyle gördük böyle biliriz demiş. Beni en çok üzende yaptığı yoruma attığı başlık.KESİKBAŞ MÜNEVVER
Öncelikle şunu belirtmeliyim ki kimse aynı şeyleri düşünmek durumunda, olaylara aynı açıdan bakmak durumunda değil. Ancak söz konusu olan genç, yaşlı hiç fark etmez bir insanın öldürülmesi. Hem de acımasızca. Kafası bedeninden ayrılarak. Yani ölüm söz konusu olunca herkesin aynı duyarlılıkla, aynı vicdani duygularla bakması gerektiğine inanıyorum. Aksini benim aklım, yüreğim almıyor. Benim geçen yazımda da belirttiğim gibi Allah ın verdiği canı almanın şu ya da bu sebebi olamaz. Kimsenin yaptığı hatanın sonucu ölüm olamaz. Ki 18 yaşında bir kızın ruh hastası olduğunu bilmeden bir caniyi sevmesi asla suç olamaz.
Şimdi o yorum yapan arkadaşa ne yazık ki sizinde fikirlerinize saygı duyuyorum diyemeyeceğim. Zerre kadar saygı duymadığım gibi haddini aşan bir yorum yaptığını düşünüyorum. Birçok konuda ki karşıt fikirlere saygı duyarım. Ama ölüm söz konusuysa hak ettiğini belirten yorumlara asla saygı duymam ve o insanı insan yerine koymam. Böyle saçma sapan düşünen bir tek o yorumu yapan şahımsı. Tabi ki de hayır. Böyle örümcek kafalı bir sürü insan var. Soruyorum size münevver in ailesi evlatlarının cansız bedenini öpüp koklayamadılar son kez, yıkayamadılar bile. O kadar acı bir durum ki, kelimelerle tarifi yok. Evlatlarının ölümüne mi yas tutsunlar, yoksa bedeninin ikiye bölünmüş olmasına mı? Şimdi bu kadar hassas bir konuda, benim kafasının kesildiğini yazarken bile elimin titrediği bir konuda kendini bilmezin te ki çıkarda nasıl böyle bir başlık atar. Bu başlığı ben birçok yer de okudum. Büyük gazetelerden tutunda, bir sürü köşe yazılarında v.s.Münevver in ailesinin bu başlığı okuduklarında acılarının bin kat da ha arttığına eminim.
Gelelim bir genç kızın gece dışarı çıkmasına. Bir bayanın akşam dışarıda arkadaşlarıyla birlikte vakit geçirmesinin adı ahlaksızlık mıdır? Ya da iki karşı cinsin birbirini sevmesi, vakit geçirmesi, görüşmesi namussuzluk mudur? Günümüzde evlilikler nasıl gerçekleşiyor? İki karşı cinsin birbirini sevip, birbirlerini tanıyıp, vakit geçirip karar vermesi sonucu gerçekleşiyor. İşte böyle bu tip şeyleri masumane görmeyip, ahlaksızlık olarak nitelendiren insanlıktan çıkmışlar yüzünden töre cinayetleri, namus cinayetleri işleniyor. Yüreklerinde ki tüm iyi niyetler yok olmuş daha doğrusu beyinlerinde ki böceğin kemirdiği temiz duygularını kaybetmiş insanlar, bir takım cinayetleri hak etti gibi yorumlamayı kendilerince normal sayıyorlar.
Bu tip olaylar yaşandığında kınamak, eleştirmek, yorum yapmak çok basit. Fakat her an hepimizin başına her şey gelebilir. Bu acımasızca her yerde konuşan yorum yapan insanlar bir manyağa denk gelip ne kendi başlarına gelmeyeceğinin garantisini verebilirler, ne de ailelerinden birinin. Haddinizi bilin ve büyük konuşmayın diyorum. Herkesle empati kurmaya çalışırsak da ha iyi niyetli yaklaşırız olaylara. Bu gün gazetelerin 3.sayfalarında okuduğumuz haberler bize ne kadar uzak gelse de bir soluk kadar yakın aslında. Ne zaman ki yüreklerimiz pislikten arınır, anlamaya çalışmayı öğreniriz, o zaman cinayetler, cinnetler azalır gibi geliyor. Hatta biter gibi geliyor. Ülkemizde bu şekilde ölen sadece Münevver değil, Münevver gibi yüzlercesi, binlercesi var. Faili meçhul kalmış bütün cinayetlerin katillerinin bir an evvel yakalanmasını umuyorum. Umuyorum ki o geride kalan anaların, babaların bir nebzede olsa içleri rahat etsin. Bu ülkede adalet bazen tam olarak yerini bulmasa da ALLAH'IN İLAHİ ADALETİ MUTLAKA YERİNİ BULACAKTIR.
Gelişen ve değişen dünya da, değişmeyen tek şeyin yüreklerinizde ki iyi niyet olması dileğiyle
