Atv ekranlarında yayınlanan güven bana yarışması ilginç anlara sahne oldu. Aslında utanç verici anlara sahne oldu.
Aydeniz ve Cihan isimli iki yarışmacı güven bana yarışmasının tarihinde bir ilke imza atarak, finale kadar geldi ve 72 bin TL ye ulaştılar. Da ha sonra ise birbirlerini yarı yolda bırakmayacaklarına yeminler ederek, ailelerine danışmak üzere ayrıldılar. Özellikle Cihan adlı erkek yarışmacı Aydeniz hanıma dönerek ”yemin ediyorum bak, kuran çarpsın ki dönmeyeceğim sözümden, düğmeye basmayacağım” diyerek ailesinin yanına gitti.
Dönüşte ise iki yarışmacıda son derece güvenli bir şekilde ilerlerken, Cihan adlı yarışmacı o kadar yeminine rağmen milyonların önünde 72 bin tl ye gelindiğinde butona bastı ve paylaşmaya yeminler ettiği parayı tek başına aldı.
O an herkes için şok anıydı. Herkes şaşkına döndü. Sonuçta bir yarışma programı bu, bu güne kadarda çok yarışmacı paylaşmak yerine tek başına parayı almayı tercih etti, fakat bu beyefendinin Kuran-ı Kerim üstüne yemin edip butona basması korkunç bir andı. Aydeniz hanım şaşkınlıkla Cihan beye dönerek “ben inançlı bir insan olduğum için, yemin etmenize inandım ve butona basmadım, neden dini bu işe alet ettiniz” diyerek tepkisini ortaya koydu.
Aslında o beyefendiye söylenecek çok şey var dı da Aydeniz Hanım bence terbiyesinden ötürü bu kadarıyla yetindi.
Şaşkınlığım şu ki, Kuran-ı Kerim, yemin ne kadar da kolay ağza alınır olmuş. Hatta hiç çekinmeden TV ekranlarından bile yemin edip “lafın gelişi” etmiştim, diyebilecek kadar basite indirgenmesi beni gerçekten çok şaşırttı. Bu yayının ardından o beyefendinin çevresinde hiç kimsenin kalmamış olduğunu tahmin ediyorum, esasen umuyorum, temenni ediyorum. Böyle hiç utanmadan Kuran-ı Kerimi ağzına alıp kullanmaya çalışanları toplum cezalandırmalı ki bir da ha bu hataya düşmesinler.
Bu işi aleni, herkesin gözüne sokarak yaptı. Bir de madalyonun diğer yüzü var. Din, Allah, kitap diyerek siyaset yapanlar var ya, onlarında bu yarışmacıdan pek farkı yok. Bu olayı izlerken, direk aklıma siyasiler geldi. Havada uçuşuyor yeminleri. İş maddiyata, menfaate geldi mi, yani nefis işin içine girdimi bütün yeminler unutuluyor, yalan oluyor.
Hadi kendime şu ihaleyi alayım, ha di oğluma da şu torpili yapayım derken, biz millet olarak “dini bütün insanlar canım” deyip ayakta uyuyoruz.
Ne olur artık dinimiz, kitabımız bu kadar ağza alınmasın. Alanda gereğini yapsın…
