KADIN VE ŞİDDET…
Zamansızlık nedeni ile epeydir sizlerle buluşamadım. Dolayısı ile de paylaşmak istediğim epey mevzu birikti. Fakat bu ara sıkça dost sohbetlerinde ve televizyonlar da denk geldiğim kadına uygulanan şiddetle ilgili yazmak istedim.
Şiddet çok kapsamlı bir kelime aslında. Ülkemizin kanayan yaralarından biri. Sadece kadına uygulanan bir durum değil. Hayatımızın her alanında şiddet var aslında. Çünkü şiddet sadece döverek, vurarak olmuyor. Sözlü şiddet denen bir kavram var. Bu şiddet metotlarının çoğunu seçenlerin büyük oranı erkek. Maruz kalanlar ise kadınlar…
Kocalarından dayak yiyen, sözlü şiddet gören ne kadar çok kadın var ülkemizde biliyor musunuz? Hani hep derler ya “ekonomik özgürlüğü olmayan kadın şiddet görüyor” diye. Evet doğru. Bir kısım öyle. Fakat birde maddi olanakları sınırsız olan kadınların çoğu da şiddete maruz kalanlar arasında. Bir kısmı gidecek yeri olmadığı için ses çıkaramıyor, bir kısmı el ne der, bu ne der diye düşünüyor. Bir kısmı utanıyor, yediremiyor, yakıştıramıyor yaşadıklarını kendine ve susuyor. Hepsinin sonu çaresizliğe çıkıyor…
Hep derim hayatta yaşanabilecek en kötü duygu çaresizlik duygusudur. Ve hep dua ederim ki Allah ım kimseyi çaresiz bırakmasın…
Aslında kadınların atladığı çok önemli bir nokta var ki; o da asıl utanması gerekenin onlara bu şiddeti uygulayan erkekler olduğudur. Eşlerine şiddet uygulayan erkekler, erkek olmanın erkekliğin yüz karalarıdır. Erkek olmak demek mert demek, koruyan kollayan, sahiplik eden demek vs. bir sürü doğru adam, doğru insan olmanın sıfatlarını içinde barındırmak demek…
Acizliğin yüzde yüz kanıtı olan şiddet günden güne artıyor mu yoksa bana mı öyle geliyor bilmiyorum. Eşlerine şiddet uygulayan erkekler neyi ispatlıyor dersiniz? Büyük ihtimalle bir çoğu da ha erkek olduğunu sanıyor. Bilmiyor ki ne kadar zavallı bir yaratığa, acınası bir varlığa dönüşüyor. Benim şiddete maruz kalan kadınlardan tek bir isteğim var. Lütfen susmayın, utanmayın, kapatmayın. Bırakın bazı şeyler inceldiği yerden kopsun. Şikâyetçi olup, da ha sonra korkup şikâyetlerinizi geri almayın. Sadece Allah tan korkun. Öylesi adamlara boyun eğmeyin…
Çünkü sözlü şiddet ve fiili şiddetin var olduğu ailelerde yetişen çocukların bir çoğu gün geliyor ki ya çocuklarına ya da eşlerine şiddet uyguluyor. Psikolojileri alt üst oluyor. Lütfen çocuklarınızı o ortamlarda büyütmeyin. Öylesi adamlara çocuk yapmayın. Hayatta her şey sevgi ve saygı ile başlar. Sevgi ve şefkat ne kadar önemli bir unsurdur mutlu olmak için. Çocuklarınızın gerekirse bir çok şeyi eksik olsun, ama sevgi ve şefkatleri hep tam olsun. Olsun ki vicdan sahibi bireyler yetişsin. Vicdan sahibi olursanız şiddet uygulayamazsınız. En azından sonraki nesillerimiz düzgün olsun. Analar, kadınlar ezilmesin…
İnsanlar ezilmesin, kimse şiddet görmesin. Hayvanlar görmesin. Kimsenin hayatında şiddet olmasın.
Allah bize akıl vermiş. Herkes aklını kullanarak bir şeyleri çözmeye çalışsa inanın şiddet kalmaz. Aklınızı, sevgi ile birleştirirseniz emin olun bütün sıkıntılarınızın üstesinden gelirsiniz. Dayak hiçbir zaman kimsenin hayatında eminim ki çözüm olmamıştır…
Yaşadığımız şu zamanda çevremde, televizyonlarda, gazetelerde şiddet içeren haberler okuduğumda emin olun utanıyorum. Ve artık böyle şeyler duymak ve görmek istemiyorum.
Yeni yılla birlikte herkese öncelikle sağlık ve huzurlu bir yıl diliyorum…
